Ἐκ
τοῦ κατὰ Ματθαῖον.
Κεφ. 12:
46-50, 13: 1-3
Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ,
λαλοῦντος τοῦ Ἰησοῦ τοῖς ὄχλοις, ἰδοὺ, ἡ Μήτηρ καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ εἱστήκεισαν
ἔξω, ζητοῦντες αὐτῷ λαλῆσαι. Εἶπε δέ τις αὐτῷ· Ἰδοὺ ἡ Μήτηρ σου, καὶ οἱ Ἀδελφοί
σου ἔξω ἐστήκασι, ζητοῦντές σοι λαλῆσαι. Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς, εἶπε τῷ εἰποντι αὐτῷ·
Τίς ἐστιν ἡ Μήτηρ μου, καὶ τίνες εἰσίν οἱ Ἀδελφοί μου; Καὶ ἐκτείνας τὴν χεῖρα
αὐτοῦ ἐπὶ τοὺς Μαθητὰς αὐτοῦ, ἔφη· Ἰδοὺ ἡ Μήτηρ μου, καὶ οἱ Ἀδελφοί μου. Ὅς τις
γὰρ ἂν ποιήσῃ τὸ θέλημα τοῦ Πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς, αὐτός μου ἀδελφὸς, καὶ
ἀδελφὴ, καὶ Μήτηρ ἐστίν. ᾿Εν δὲ τῇ ἡμέρᾳ
ἐκείνῃ, ἐξελθὼν ὁ ᾿Ιησοῦς ἀπό τῆς οἰκίας, ἐκάθητο παρὰ τὴν θάλασσαν· καὶ
συνήχθησαν πρὸς αὐτὸν ὄχλοι πολλοί, ὥστε αὐτὸν εἰς πλοῖον ἐμβάντα καθῆσθαι· καὶ
πᾶς ὁ ὄχλος ἐπὶ τὸν αἰγιαλὸν εἱστήκει. Καὶ
ἐλάλησεν αὐτοῖς ἐν παραβολαῖς πολλὰ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου