Ἐκ τοῦ κατὰ Λουκᾶν.
Κεφ. 6:
1-10
Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ,
ἐπορεύετο ὁ ᾿Ιησοῦς τοῖς Σάββάσι διὰ τῶν σπορίμων· καὶ ἔτιλλον οἱ Μαθηταὶ αὐτοῦ
τοὺς στάχυας, καὶ ἤσθιον, ψώχοντες ταῖς χερσί. Τινὲς δὲ τῶν Φαρισαίων εἶπον
αὐτοῖς· Τί ποιεῖτε ὃ οὐκ ἔξεστι ποιεῖν ἐν τοῖς Σάββασι; Καὶ ἀποκριθεὶς πρὸς
αὐτοὺς εἶπεν ὁ ᾿Ιησοῦς· Οὐδὲ τοῦτο ἀνέγνωτε, ὃ ἐποίησε Δαυῒδ, ὁπότε ἐπείνασεν
αὐτὸς καὶ οἱ μετ᾿ αὐτοῦ ὄντες; ὡς εἰσῆλθεν εἰς τὸν οἶκον τοῦ Θεοῦ, καὶ τοὺς
ἄρτους τῆς προθέσεως ἔλαβε, καὶ ἔφαγε, καὶ ἔδωκε καὶ τοῖς μετ᾿ αὐτοῦ, οὓς οὐκ
ἔξεστι φαγεῖν εἰμὴ μόνους τοὺς Ἱερεῖς; Καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς· Ὅτι Κύριός ἐστιν ὁ
Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου καὶ τοῦ Σαββάτου. ᾿Εγένετο δὲ καὶ ἐν ἑτέρῳ Σαββάτῳ εἰσελθεῖν
αὐτὸν εἰς τὴν Συναγωγὴν, καὶ διδάσκειν· καὶ ἦν ἐκεῖ ἄνθρωπος, καὶ ἡ χεὶρ αὐτοῦ
ἡ δεξιὰ ἦν ξηρά. Παρετήρουν δὲ αὐτὸν οἱ Γραμματεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι, εἰ ἐν τῷ
Σαββάτῳ θεραπεύσῃ, ἵνα εὕρωσι κατηγορίαν αὐτοῦ. Αὐτὸς δὲ ᾔδει τοὺς διαλογισμοὺς
αὐτῶν, καὶ εἶπε τῷ ἀνθρώπῳ τῷ ξηρὰν ἔχοντι τὴν χεῖρα· Ἔγειραι, καὶ στῆθι εἰς τὸ
μέσον. Ὁ δὲ ἀναστὰς ἔστη. Εἶπεν οὖν ὁ ᾿Ιησοῦς πρὸς αὐτούς· Ἐπερωτήσω ὑμᾶς τί·
ἔξεστι τοῖς Σάββασιν, ἀγαθοποιῆσαι ἢ κακοποιῆσαι; ψυχὴν σῶσαι ἢ ἀπολέσαι; Καὶ
περιβλεψάμενος πάντας αὐτοὺς, εἶπεν τῷ ἀνθρώπῳ· Ἔκτεινον τὴν χεῖρά σου. Ὁ δὲ
ἐποίησε οὕτω, καὶ ἀποκατεστάθη ἡ χεὶρ αὐτοῦ ὑγιής ὡς ἡ ἄλλη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου