Ἐκ
τοῦ κατὰ Ματθαῖον.
Κεφ. 11:
16-20
Εἶπεν ὁ Κύριος·
Τίνι ὁμοιώσω τὴν γενεὰν ταύτην; Ὁμοία ἐστὶ παιδίοις ἐν ἀγοραῖς καθημένοις, ἃ
προσφωνοῦντα τοῖς ἑταίροις αὐτῶν λέγουσιν· Ηὐλίσαμεν ὑμῖν, καὶ οὐκ ὠρχήσασθε,
ἐθρηνήσαμεν ὑμῖν, καὶ οὐκ ἐκόψασθε. Ἦλθε γὰρ ᾿Ιωάννης μήτε ἐσθίων μήτε πίνων·
καὶ λέγουσι· Δαιμόνιον ἔχει. Ἦλθεν ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐσθίων καὶ πίνων· καὶ
λέγουσιν· Ἰδοὺ ἄνθρωπος φάγος καὶ οἰνοπότης, τελωνῶν φίλος καὶ ἀμαρτωλῶν. Καὶ
ἐδικαιώθη ἡ σοφία ἀπὸ τῶν τέκνων αὐτῆς. Τότε
ἤρξατο ὀνειδίζειν τὰς πόλεις, ἐν αἷς ἐγένοντο αἱ πλεῖσται δυνάμεις αὐτοῦ, ὅτι
οὐ μετενόησαν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου